Co financiamento de:
/ Portada / IDi

Novo dispositivo portátil para a detección automatizada de radon

24-06-2021 - I+D+i

O novo dispositivo conéctase a unha rede sen fíos e vixía, de forma automática, os niveis de radon na súa contorna en edificacións. Este sistema de detección contén no seu interior un sensor de silicio fabricado na Sala Branca do Instituto de Microelectrónica de Barcelona (IMB), adscrito ao Centro Nacional de Microelectrónica (CNM), do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC).

O prototipo, aínda en fase de estandarización, é o resultado do proxecto Care, iniciativa que foi dirixida pola empresa Alibava Systems e contou coa participación de dous centros públicos de investigación, o IMB e o Instituto Galego de Física de Altas Enerxías (IGFAE) da Universidade de Santiago de Compostela, que foi responsable da realización das probas de calibración e validación, tanto nas súas instalacións experimentais como en contornas reais. En CARE participan, ademais, tres empresas, ATI Sistemas SL, Radiansa Consulting SL, Sensing & Control Systems SL.

Trátase dun detector portátil, que vai enchufado á corrente e que proporciona a medición real e periódica a través da rede sen fíos á que estea conectado. O equipo desenvolveu un sensor semiconductor para a detección dos elementos radioactivos xerados durante a desintegración do radon e un sistema de control capaz de proporcionar medidas de concentración do gas con frecuencias inferiores á media hora. Esta é a principal novidade. “A maioría de detectores comerciais o que fan é promediar a concentración de radon rexistrada nas 24/48 horas precedentes”, indica Dores Cortina, investigadora do IGFAE. “Para iso, foi clave a implementación dun algoritmo adecuado ás altas capacidades do sensor desenvolvido, permitindo combinar rapidez e fiabilidade na medida”, engade.

O IMB-CNM-CSIC participou activamente no desenvolvemento do sensor semiconductor que contén o prototipo CARE, cuxa área sensible fixouse en 800 mm2. Para unha sensibilidade óptima, cubriuse con 30 sensores de silicio cunhas dimensións de 27 mm2. Estas pastillas fabricáronse na Sala Branca de Micro e Nanofabricación do IMB, unha infraestrutura científico técnica singular (ICTS) do CSIC dedicada ao desenvolvemento e aplicación de tecnoloxías innovadoras no campo da microelectrónica.

“O maior reto foi a integración do silicio no corazón do detector de radon; da súa calidade, estabilidade e repetitividad dependen as características finais do sistema”, indica Salvador Hidalgo, investigador principal do IMB no proxecto. “Fabricáronse estruturas modulares formadas por dez detectores de silicio, das que para este prototipo utilizáronse tres, posicionadas en forma nova. Esta solución permítenos dispoñer dun sistema moi flexible, cunha rápida e fácil adaptación en función da aplicación”, agrega.

O dispositivo aplicarase tanto en edificios públicos como privados unha vez que estea homologado, tanto no sector doméstico como no sector industrial.“Ademais da posibilidade de almacenamento de datos na nube, o dispositivo final dispoñerá de protocolos de comunicación para comunicar cos sistemas de ventilación intelixente máis utilizados na edificación”, apunta.

O radon é un gas radioactivo de orixe natural que se pode atopar nos espazos interiores de edificios. É tamén a maior fonte de exposición a radiación natural en humanos. A Organización Mundial da Saúde (OMS) estima que dun 3 a un 14% dos casos de cancro de pulmón pódense atribuír ao radon en función da súa concentración. Segundo unha cartografía do Consello de Seguridade Nuclear, a xeoloxía de lugares como Galiza, Estremadura ou as provincias de Barcelona e Xirona fai que teñan niveis elevados de radon, aínda que o gas pódese atopar en todos os edificios.

“Os detectores de radon existentes no mercado realizan a lectura de forma pasiva, pero este prototipo permite automatizar o proceso de toma de datos e a execución das accións correctoras”, compara Celeste Freta, investigadora do IMB no proxecto. “As lecturas de concentración procésanse na unidade do sensor e os resultados envíanse de forma inalámbrica a unha central de control que executa os procedementos de seguridade establecidos”, engade sobre o prototipo, que mostrou unha eficacia “un 10 % superior aos sistemas actuais” na fase de validación.

O dispositivo proporciona a capacidade de dispoñer dunha rede de detección distribuída dentro da zona para controlar, identificando con precisión as posibles zonas de risco para poder tomar medidas de corrección nos espazos onde é necesario. É unha monitoraxe en tempo real, polo que se incrementa o nivel de seguridade.

Fonte: Sabela Rey, IMB/CSIC Comunicación

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS