Un sistema que predí a capacidade dun chan para autodescontaminarse25-09-2012 - MEDIO AMBIENTEUn equipo multidisciplinar de investigadores do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC), a Universidade de Oviedo e a Universidade das Illas Baleares desenvolveu unha plataforma bioinformática que analiza a capacidade dun ecosistema para asimilar centos de contaminantes. |
---|
O traballo, publicado na revista ISME J do grupo Nature, abre novas perspectivas para determinar a capacidade de autodescontaminación dun chan afectado por verteduras como o petróleo ou certos hidrocarburos aromáticos, a partir da secuenciación do ADN de microorganismos.
Os científicos elaboraron unha base de datos específica que reúne toda a información dispoñible ata o momento sobre as encimas e os posibles microorganismos que as conteñen e que, de forma natural, son capaces de destruír certos contaminantes.
O sistema permite establecer a pegada dactilar de cada ecosistema e predí en que chans pode ser máis eficaz a biorremediación, baseada en utilizar elementos naturais do propio hábitat para reverter a degradación dun chan contaminado.
"A plataforma explora o material
xenómico de organismos vivos en busca de información sobre
reaccións de biodegradación e ofrece un perfil único para cada
ecosistema. Noutras palabras, dá unha visión en tempo real das
capacidades biodegradativas dun ecosistema, e polo tanto, da súa
capacidade para autodescontaminarse", explica o investigador do
CSIC no Instituto de Catálise e Petroleoquímica Manuel
Ferrer.
Para monitorizar a presenza ou ausencia destes
microorganismos e as propiedades que cada un posúe en chans con
diferentes condicións, os investigadores aplicaron distintas
técnicas de bioloxía de sistemas como a xenómica, baseada na
secuenciación do ADN do chan, a proteómica, que supón a
secuenciación das proteínas en cada momento do proceso, e a
bioestatística, que consiste na sistematización e o cruzamento de
datos.
"Cada ecosistema contén millóns de bacterias que á súa vez conteñen miles de encimas e avaliar a presenza ou ausencia destas é case imposible se empregamos os métodos de análise xenómicos convencionais usados ata a data", sinala Jesús Sánchez, investigador do Instituto de Biotecnoloxía da Universidade de Oviedo.
Un proceso sostible e máis barato
As
aproximacións metodolóxicas seguidas no traballo, incluída a base
de datos elaborada, supón para os científicos "unha
oportunidade sen precedentes". O estudo descubriu tamén que as
capacidades metabólicas das encimas e os microorganismos cambian
cando o chan se somete a distintos tratamentos de limpeza.
"Desta
forma, poderemos diferenciar ecosistemas que poderán ser máis
doadamente descontaminados daqueles que non, é dicir, permitirá
establecer diferenzas nas capacidades descontaminantes e, polo tanto,
predicir a eficacia dos tratamentos de biorremediación, asegura
Ramón Rosselló-Móra, investigador do CSIC no Instituto
Mediterráneo de Estudos Avanzados, centro mixto do CSIC e a
Universidade das Illas Baleares.
Segundo o investigador do
CSIC no Centro Nacional de Biotecnoloxía Javier Tamames, "as
técnicas de biorremediación permiten afrontar a descontaminación
de chans aproveitando o potencial metabólico dalgúns dos seus
compoñentes para a limpeza. Convértense así nunha alternativa máis
sostible e barata que outros métodos para eliminar residuos e
contaminantes".
O estudo, resultado de cinco anos de
traballo, forma parte dun proxecto Consolider financiado polo
Ministerio de Economía e Competitividade, que ten como obxectivo
estudar a biodiversidade de poboacións de distintos hábitats dentro
da xeografía española, dous proxectos europeos (MAGICPAH e ULIXES),
centrados na investigación da biodiversidade de poboacións en chans
e ambientes mariños da xeografía europea de distintos hábitats, e
un proxecto CÉNIT-07-CLEAM da Universidade de Oviedo, dirixido ao
desenvolvemento de técnicas innovadoras de biorremediación e
limpeza de chans contaminados.
Fonte de Datos: construible.es