O tabaquismo do traballador non reduce a indemnización a cargo da empresa por falta de medidas preventivas02-05-2019 - SENTENZAEn recurso de casación para a unificación de doutrina o Tribunal Supremo estableceu que non procede a redución (50%) da suma recoñecida como indemnización alegando o hábito tabáquico do traballador (30 cigarros ao día). O determinante e excluínte neste caso é que se trata dunha continxencia profesional constatada que, por si soa, posúe a suficiente entidade para xerar a incapacidade laboral do traballador e mesmo a súa morte, a partir do cal resulta irrelevante que fora fumador. |
---|
Queda acreditado, ademais, que a empresa incumpriu, sequera sexa en maior ou menor parte, o deber de adoptar as medidas pertinentes respecto diso e non prestou a obrigada asistencia á saúde do seu traballador, polo que a súa responsabilidade e consecuente débeda indemnizatoria, non é modulable.
Tal responsabilidade non pode ser obxecto de repartición entre dous suxeitos presuntamente obrigados a asumila (empresa e o propio traballador) cando a causa da continxencia é cualificada de profesional, de tal modo que ha de entenderse neste caso que a exposición continuada durante moito tempo ao amianto resulta determinante, e en todo caso suficiente, para xerar o sinistro, de maneira que mesmo a propia imprudencia do traballador da concreta clase mencionada, carecería de transcendencia para os efectos pretendidos, ao ser xa inoperante, dada a magnitude daquela causa profesional, que esixiría, canto menos, para a teórica concorrencia doutra, un nivel semellante e que non deixase reserva algunha sobre a súa concreta influencia no caso e o seu proceso morboso.
Ligazón ao texto da Sentenza
Fonte: Laboralsocial