Co financiamento de:
/ Portada / Coronavirus

As consecuencias económicas da crise do COVID-19: Un duro golpe para os traballadores novos

20-04-2020 - OIT

Con independencia da idade, o nivel de ingresos ou o país, a emerxencia en torno ao COVID-19 está a afectar a case todos os habitantes do planeta. Con todo, é probable que a crise económica golpee con especial dureza aos mozos. Aquí expóñense cinco factores determinantes.

As crises golpean máis duramente ás persoas máis vulnerables. Un deses grupos é o dos mozos, que está particularmente exposto ao impacto socioeconómico da pandemia provocada polo virus.

A transición cara ao emprego decente representa un desafío enorme para as persoas mozas, mesmo en tempos de máxima prosperidade económica. Así o indican as cifras de 2019  (previas ao brote do virus), segundo as cales una de cada cinco persoas menores de 25 anos (o equivalente a 267 millóns de mozos a nivel mundial) contábase entre os “ nini”, isto é: quen non traballan, non estudan nin reciben formación.

Son cinco as razóns polas que os homes e as mulleres novas veranse particularmente afectados polas repercusións económicas da pandemia de  COVID-19.

1. Unha recesión afecta máis os traballadores/as novos que aos colegas de máis idade e experimentados. A experiencia indica que os traballadores máis novos adoitan ser os primeiros en ver recortadas as súas horas de traballo ou ser despedidos. A falta de redes e de experiencia dificultan máis a procura doutro traballo (decente), e a situación pode empuxalos a traballos con menos protección xurídica e social. Os emprendedores novos e as cooperativas de mozas afrontan problemas similares, pois unha situación económica axustada dificulta a obtención de recursos e financiamento; ademais, descoñecen como afrontar escenarios comerciais complicados.

2. Tres de cada catro mozos/as traballan na economía informal (en particular, en países de ingresos baixos e de ingresos medianos); por exemplo, na agricultura ou en pequenas cafeterías ou restaurantes. Os seus aforros son escasos ou nulos, de modo que non poden permitirse quedar confinados.

3. Moitos traballadores/as novos teñen unha “forma atípica de emprego”, como os traballos a tempo parcial, os traballos temporais, ou os do sector das plataformas dixitais. Estes traballos adoitan estar mal pagos, ter horarios irregulares, gozar de escasa seguridade no emprego e de escasa ou nula protección social (licenza remunerada, cotizacións  xubilatorias, licenza de enfermidade, etc.). A miúdo, non habilitan ao traballador/a para percibir prestacións de desemprego, e en moitos países, as institucións do mercado de traballo que poderían axudar, como as oficinas de emprego, son ineficaces.

4. Polo xeral, as persoas mozas traballan en sectores e industrias especialmente afectados pola pandemia de  COVID-19. En 2018, aproximadamente un de cada tres traballadores/as novos dos Estados membros da Unión Europea traballaba no sector do comercio por xunto ou polo miúdo, a hotelaría e a restauración (como asistentes en tendas, cociñeiros, camareiros, etc.), precisamente, as actividades comerciais que se prevé serán as máis afectadas pola crise do  COVID-19. É probable que as mulleres novas en particular véxanse afectadas, pois representan máis da metade das persoas menores de 25 anos empregadas neses sectores. Por exemplo, as mulleres representan o 57 por cento das persoas mozas nos servizos de restauración e hotelaría en Suíza, e o 65 por cento no Reino Unido.

5. Fronte aos demais grupos de idade, o grupo dos traballadores/as novos é o máis ameazado pola automatización. Un recente estudo da OIT  indica que o tipo de postos de traballo que ocupan ten máis probabilidades de automatizarse total ou parcialmente.

Así pois, aínda que a emerxencia polo COVID-19 vaia a afectar a case todos os habitantes do mundo, independentemente da idade, os ingresos ou do país de que se trate, é probable que os mozos se vexan especialmente prexudicados. Por tanto, cando os líderes mundiais elaboren paquetes de medidas de apoio e estímulo, teñen que incluír medidas especiais para axudar aos mozos, e velar por que os plans de apoio inclúanos, xa se trate de asalariados ou emprendedores.

O aumento do desemprego xuvenil non só prexudica aos interesados, senón que carrexa tamén un elevado custo a longo prazo para as sociedades. Incorporarse ao mercado de traballo nunha recesión pode provocar nos mozos unha perda de ingresos significativa e persistente capaz de prolongarse durante toda a súa carreira. Se se ignoran os problemas específicos dos traballadores/as novos córrese o risco de desperdiciar talento, estudos e formación, polo que as consecuencias do brote de COVID-19 poderían prolongarse durante décadas.

Por  Kee  Kim, Especialista da OIT en políticas macroeconómicas e de emprego, e Susana Porto, Investigadora e especialista da OIT en emprego xuvenil.

Fonte: OIT

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS