Co financiamento de:
/ Igualdade

A xustiza sanciona ás empresas que impoñan ás súas traballadoras un horario que lles impida conciliar

15-05-2019 - SENTENZA

O empresario non pode negarse inxustificadamente a que as traballadoras con redución de xornada elixan un horario que lles permita conciliar o seu emprego coas súas necesidades familiares. E se o fai, pódese enfrontar a unha sanción de entre tres mil e seis mil euros por danos morais. A angustia pola incerteza e o desasosego sufrido é un dano real do que debe responsabilizarse a empresa.

Así o establece unha sentenza do Tribunal Superior de Xustiza de Canarias, que condena a unha cadea comercial a indemnizar con 3.125 euros a unha das súas empregadas, á que concedeu a redución de xornada solicitada, pero coa condición de que traballase, polo menos, seis tardes ao mes. A traballadora, dependenta nunha das tendas da cadea, pedira facer horario de mañá para poder coidar do seu bebé de cinco meses.

O tribunal dá a razón á muller porque, a pesar de que a empregadora demostrou que na tenda en cuestión o maior número de vendas producíanse polas tardes e os sábados, non existían razóns de peso para rexeitar a solicitude da traballadora. O tamaño da empresa outorga, máis capacidade organizativa para adaptarse ás reducións de xornada das súas empregadas con necesidades familiares, destaca a sentenza,

A última reforma do Estatuto dos Traballadores reforza o dereito á adaptación de xornada para poder conciliar. Aínda que xa existía, coa modificación este dereito queda ampliado e as empresas deben prestarlle moita atención. A nova redacción do artigo 34.8 establece que: «as persoas traballadoras teñen dereito a solicitar as adaptacións da duración e distribución da xornada de traballo, na ordenación do tempo de traballo e na forma de prestación, incluída a prestación do seu traballo a distancia, para facer efectivo o seu dereito á conciliación da vida familiar e laboral».

Isto implica que as persoas traballadoras (con fillos menores de 12 anos) poden solicitar a adaptación da súa xornada laboral (xa sexa cambio de quendas, flexibilidade horaria, teletrabajar, etc.) sen necesidade de reducir a súa xornada laboral nin consecuentemente o seu salario.

Segundo relata a resolución do TSX canario, a muller, que levaba catorce anos traballando na compañía en quendas de mañá e tarde de luns a sábado, pediu unha redución de xornada (de 38 a 33 horas semanais) tras o nacemento do seu fillo. A empregadora concedeulla inmediatamente, pero opúxose ao horario solicitado (de 10 da mañá a 15:30), co argumento de que era incompatible coa "organización actual" da tenda en cuestión.

A dependenta alegou que a quenda solicitada era o único factible para o coidado do seu bebé, de cinco meses, que quedaba na gardería de 9:30 a 15:30. Así mesmo, informou de que non podía contar coa axuda do seu marido, xa que por motivos de traballo viaxaba a miúdo a Forteventura. Con todo, os seus responsables esixíronlle que cubrise seis tardes ao mes (oito no caso de que este tivese cinco semanas), garantíndolle, iso si, que libraría, polo menos, un sábado.

A lei (artigo 37.6 e 7 do Estatuto dos Traballadores) establece que é o asalariado/a o que elixe o horario que fará en xornada reducida. O convenio laboral pode establecer criterios respecto diso tendo en conta os dereitos de conciliación da vida persoal, familiar e laboral da persoa traballadora e as necesidades produtivas e organizativas da empresa.

A traballadora levou a xuízo o seu caso e conseguiu, en primeira instancia, que se lle recoñecese a quenda solicitada, pero non a compensación económica solicitada porque se tivo en conta a actitude negociadora da empresa. Con todo, o tribunal superior rectificou esta decisión e sancionou á empresa por danos morais con 3.125 euros.

Como expón, o rexeitamento inxustificado do empregador obrigou á muller para xudicializar o seu caso e pelexar polo seu dereito a unha xornada nun horario compatible coa gardería do menor. A "angustia" da situación pola incerteza dunha posible reconsideración da súa vida familiar e o "desasosego" é un dano real indemnizable, afirma a maxistrada.

Para a cuantificación da sanción aplicable a sentenza recorre ao cadro de multas establecido na Lei de infraccións e Sancións na Orde Social (LISOS). Neste sentido, a negativa á redución de xornada nos termos solicitados asimílase a unha falta grave, que leva aparelladas unhas sancións de entre 3.126 e 6.250 euros.

A sentenza, interpreta a lei aplicada baixo a "perspectiva de xénero". Con este termo, acuñado pola xurisprudencia e utilizado singularmente no ámbito do emprego e das condicións laborais, preténdese detectar e eliminar as situacións de discriminación indirecta que sofren as mulleres e que lles impiden avanzar en igualdade de trato e oportunidades.

A doutrina constitucional e a xurisprudencia aplicable sinalan, apunta a maxistrada relatora, no mesmo sentido: a limitación dun dereito ligado á efectiva conciliación da vida familiar e laboral pode ser sexista, isto é, discriminatorio para a muller. A resolución di ademais que a redución de xornada ten un "impacto desproporcionado de xénero", en referencia a que son solicitadas maioritariamente polas traballadoras.

Ligazón á Sentenza

Fonte: El País

Empregamos cookies de terceiros para xenerar estatísticas da audiencia (GOOGLE ANALITICS), para o traductor de idiomas (GOOGLE), acollido a “Privacy Shield”.
Se continuas navegando estarás aceitando o seu emprego. Aceptar | Mais información
Confederación Intersindical Galega - Miguel Ferro Caaveiro 10, Santiago de Compostela Versión anterior da páxina Foros Biblioteca Privacidade RSS